خاطرات شیرین کیان ونیکا

قبل از هر چیز من یک عذر خواهی بکنم از خودم بخاطر اینکه وقتی بزرگ شدم و شروع کردم به خوندن وبلاگهام، می بینم که تعداد پستهام خیلی زیاد نیست. علتش هم اینکه به خاطر کرونا مجبوریم همیشه توخونه بمونیم و در نتیجه خیلی اتفاقات زیادی رخ نمیده که به درد نوشتن بخوره. اما خوشبختانه این ماه چند تا مطلب داریم. مهمترینشون اینکه مامانی بالاخره با تموم مشکلاتی که بود تونست پروژه پایان نامه اش رو تموم کنه و تزش رو ارائه بده، تا مدرک فوق لیسانسش رو بگیره. مامانی خسته نباشی از همینجا می بوسمت 😘بالاخره کار هرکسی نیست یک کارمند با دوتا بچه کوچولو (که البته من این آخریاش آمدم😊) ادامه تحصیل بده. شیر می خواد شیر. البته جاداره تشکری کنیم از آقای پدر ک...